De werktitel van dit schilderij was: Onderaan de trap.  Toen het klaar was, noemde ik het 'kom binnen'. De deur staat immers open voor gasten. En de oude lantaarn, verspreid warm verwelkomen licht. Opdat je de plek kunt vinden. Het is bij de stadhuis brug over de oude gracht. Maar iemand stelde de vraag, is dat niet die plek waar.... Dat vreselijke ongeluk gebeurde? Zo is het met de schilderijen over historische plaatsen in de stad, je kunt de geschiedenis niet zien. Mensen herinneren zich het, die het in die tijd mee maakten. Of de verhalen kennen. Ik had me afgevraagd, wat staat er eigenlijk op die steen? Door de reactie, van iemand die zich een moment in de geschiedenis herinnerde. Wist ik het ook opeens weer. Ook ik had het in het nieuws, toen, in 2006, gehoord. Ook ik had nagedacht over de grachten, de trappen en de "tijd" die maakt dat dingen slijten. Heel veel trappen werden hierna, na dit vreselijke ongeluk vernieuwd. Ik pakte mijn penseel, en werkte mijn schilderij nog bij. Ik weer nu wat op de steen staat. De gedenksteen in mijn schilderij!

"Dansend onder de trap,
Toen werd het stil...
Vleugels gespreid, krachten gebundeld,
Voor altijd verbonden.
               Trapincident 6 augustus 2006"