Over het tweezijdige drieluik

Als iemand mij vroeg, hoe gaat het nu met je dochter, dan zei ik wat mij te binnenschoot als uitdrukking: dat zij als een phoenix uit de as lijkt herrezen. En denkend aan haar moeilijke levensweg, zie ik een vrouw verrijzen, die trots haar eigen creaties draagt en laat zien wie zij is. Wat zij voelt, gratie en elegantie, maar ook lenigheid en soplesse. Het gaat mij inmiddels gemakkelijk af om haar mijn dochter te noemen. Toen ik zwanger was van haar vroeg men vaak wat ik graag zou willen dat het was, een jongetje of een meisje? Ik had immers al twee zoons. Mijn antwoord was steevast: "ik vind dat veel minder belangrijk wat het zal zijn, een jongetje of een meisje. Het gaat mij er om of het een gezond en gelukkig kindje zal zijn.

Dit kindje was in het begin heel gelukkig, maar naarmate de puberteit naderde werd duidelijk hoe ón-gelukkig in deze wereld hij was. Als of er iets niet klopte. Tegen de volwassenheid kwam alles tot helderheid en verklaring, een moeizame periode, is er geweest. En nu, ben ik de trotse moeder van een creatieve dochter, die de wereld wil tegemoettreden, en uit de bubbel wil komen waar zij altijd heeft gezeten.

Zij maakt nu ook haar eigen vlogs, anmated steps en vertelt meer over de stappen die zij zet en laat zien middels freerun en alles wat zij maakt vanuit een creatief brein. Ik op mijn beurt kwam op zeker moment op het idee om een kamerscherm, dat ik van een collega kunstenaar gekregen had te gebruiken om mijn beeld en beleving van de ontwikkeling en levensweg van mijn dochter te verwerken in een schilderij. Zo omtstond het drieluik "als een Feniks"

Ik heb er verschillende aspecten simbolisch en zoals het werkelijk is en voelt in tot uitdrukking gebracht.

En mijn enthousiasme en trots hebben me tot dit werk gebracht. Deze vrouw bereid zich voor op haar toekomst.

 

 

In mei start een expositie en nu was het plan om dit werk daar in de etalage te zeggen, aan uilepad 9. Maar ja de achterkant, dat was nog leeg. Ik speelde natuurlijk al wel met ideeën. Maar ik was er nog niet aan begonnen, ik heb nog zo veel andere plannen en leuke ideeën. Maar inmiddels ben ik begonnen aan de achterkant. En ik hoop dat ik hem dan ook misschien nog niet geheel af, maar wel in een acceptabel stadium op de expositie kan laten zien.

De expositie heet levensweg.. er is zo veel dat gebeurt op de levensweg van iemand, zodat er allemaal verhalen te vertellen zijn. Dit is er één van.

Werk in wording:

Het leven als een woelige oceaan