Rita Camphuijsen

Weer en week is er voorbij dat ik niet aan de muur beginnen kon.

Mijn geduld wordt behoorlijk op de proef gesteld. Als je bedenkt dat er voor elk schilderij een inspiratiebron nodig is en dat die bron moet niet opdrogen. Bij het voorbereiden van een schilderij, vraagt ook om aandacht en de tijd om het op me laten inwerken van indrukken en gedachten, die bijdragen aan de invulling van het onderwerp.

De vraag voor dit muurschilderproject is e echter al drie jaar geleden gesteld. Het lokte me uit tot het aangaan van de uitdaging eens iets heel groots te gaan schilderen. Mijn enthousiasme maakte dat ik gegevens samenvoegde waardoor een idee ontstond. En op proefdoeken een idee ging uitwerken, zodat ik ook iets concreets op de onderhandelingstafel kon leggen.

Werken aan een project op publiek terrein is van andere orde als privé in mijn atelier aan een schilderij te werken. De uitdaging hierbij is, dat het vervolgens over diverse schijven moet gaan. En dat er ook van verschillende onderhandelingstafels besluitvormers er hun zegje over moeten doen.

Het idee is, dat ik aansluit bij de locatie waar de muur zich bevindt. Zo wilde ik ook rekening met de naam van de straat. Mijn 24 meter lange muur namelijk, staat langs een straat in een wijk dat te maken heeft met het weer. De naam, de plaats, mijn persoonlijke thema’s en mijn inspiratiebronnen gooide ik in de smeltkroes en zo ontstond er een plan. En ik werkte het uit op drie op schaal geordende doeken.

Gezien het collectieve besluitvormingsproces, moest dat vervolgens een poos in de wachtkamer gezet worden. En was ik, afhankelijk zijnde van medewerking van andere partijen, genoodzaakt het hele plan even te laten rusten.

E-mails, vergaderingen telefoontjes vroegen nu en dan mijn aandacht. In de andere tijd ging al het andere gewoon door. Schilderijen die ik zelf wilde maken, opdrachten, dagelijks leven enz.. Zo ging maar door meer ander werk dat op de ezel belandde, werk dat ontstond uit inspiratie en direct omzetten in een werkstuk. Dat is een duidelijk verschil met de aanpak van dit buiten project. Het gewone creatieve proces dat ik gewend ben, wordt door het type opdracht helemaal veranderd.

Maar eindelijk was daar de datum, na 15 augustus was het broedseizoen voorbij en dat was de voorwaarde voor de afdeling groenvoorziening om aan de slag te gaan.  Nu kon het perk vrijgemaakt worden en ik wachtte op een email. Zonder echter een waarschuwing vooraf, gingen er mannen aan de slag, toevallig kwam ik langs. Snel maakte ik wat foto’s. De filmmaker had een klein ongeluk gehad dus ik maakte zelf maar vast wat shots. Hierna zou de woningbouw een schoonmaakploeg sturen, want de muur moet schoon zijn en vrijgemaakt van alg.

Nu kon ik ook naar de verfhandel gaan, om mijn grondverven te kopen. De drie basis kleuren die ik wilde moesten besteld worden. Primaire kleuren besloot ik te nemen. Immers daaruit ontstaan alle kleuren. In overleg werden het andere blauw rood en geel dan ik normaal als primair zie. Maar de verfhandelaar zal het wel weten als het om muurverf gaat. Die verf kon ik eergisteren ophalen.

Ik had al wat kwasten en verfrollers. En bij een praatje op de straat stelden een paar buren voor, om een oproep voor meehelpen in de buurtapp te zetten. Dan kon ik wel hulp krijgen. Maar na ruim een week na het leegtrekken van het perk is de schoonmaakploeg nog niet aan de slag gegaan. En ik wacht daar maar eerst op.

Ook de opdrachtgeefster bleek ook nog een idee gehad te hebben en deed een duit in het zakje. En een buur had een voorstel voor iets, waardoor ik met een paar mensen daarover ging praten. Ook daar even aandacht aan besteed. Maar wat er uiteindelijk op de muur komt is ook afhankelijk van mijn inspiratie tijdens het werk. Buiten is het weer gaan regenen, het weer slaat opnieuw om.

Samen gevat; Het werken aan dit project is wel van heel andere orde dan ik normaliter beleef bij het werken aan een schilderij op een doek.  En het gevoel dat ik put uit de inspiratie, kan niet anders dan het met regelmaat op de pauze knop drukken.

Voor de uitdaging dus in een volgende fase komt, moet ik afwachten dat ik fysiek aan de slag mag op een bakstenen muur.